son yazıyı yazarken 4 gün sonra doğum yapacağım aklımın ucundan geçmiyordu. teknolojinin gadrine mi uğradık demek lazım bilmiyorum ama nst sonucu doktorum acil sezeryan kararı verdi. 6 şubat günü 17.15 te Ahmet Salih dünyaya geldi. bütün olan biteni heyecan ve şaşkınlkla izledim. sanki kesilen onca işlemden geçen beden benim değil de başkasınındı. bebeğimin küvezde kaldığı 8 gün namına hatırladıklarım arada gelen ağlama nöbetleri, dikiş sancıları, yalnızlık ve acizlik hissinden ibaret.hala aklıma gelince o anları yaşar gibi olyorum ve hala bebeğimi ağlarken ve çıplak(küvezdeki hali gibi) görmeye dayanamıyorum. Rabbim beterinden saklasın.hasılı hamdolsun Ahmet Salih'imizi eve getirdik bugun 51 günlük. bu ara oldukça hızlı ve dünyadan kopuk geçti. yeni yeni evden dışarda bir hayat olduğunu farkediyorum.anne olmak çok keyifli ve zor bir işmiş. nefsimiz oldukça törpüleniyor bencilliklerimizden kurtuluyoruz bir nebze olsun. Allah bu vazifenin hakkını verebilmeyi nasip etsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder